Miejsce sieci Natura 2000 w ochronie przyrody Wolińskiego Parku Narodowego
Obszary ochrony Natura 2000 są obecnie jedną z dziesięciu form ochrony przyrody w Polsce. W ramach sieci Natura 2000 wyróżnia się dwa typy obszarów:
· Specjalne Obszary Ochrony Ptaków wyznaczone zostały na podstawie Dyrektywy Rady 79/409/EWG z dnia 02 kwietnia 1979 r. w sprawie ochrony dzikiego ptactwa zwaną potocznie Dyrektywą Ptasią. Podstawą jej uchwalenia stały się niepokojące dane dotyczące zmniejszania się areału siedliskowego ptaków, a także dramatycznego spadku ich liczebności gatunkowej. Dyrektywa ta zawiera 5 załączników. Pierwszy z nich to lista 180 gatunków ptaków zagrożonych wyginięciem, szczególnie podatnych na zmiany liczebnościowe, siedliskowe oraz wyjątkowo rzadki charakter tychże siedlisk. Każdy kraj członkowski Unii Europejskiej ma obowiązek wyznaczenia OSO dla wszystkich gatunków ptaków z tego załącznika. Celem zapewnienia optymalnych warunków życia i rozrodu na całym areale występowania danego gatunku, konieczne jest także podjęcie stosownych działań legislacyjnych, ochronnych i monitoringowych na tym obszarze.
· Specjalne Obszary Ochrony Siedlisk wyznaczone zostały zgodnie z Dyrektywą Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 roku, w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dziko żyjącej fauny i flory, zwanej potocznie Dyrektywą Siedliskową. Priorytetowym celem tej Dyrektywy jest zapewnienie różnorodności biologicznej na obszarze państw członkowskich Unii Europejskiej poprzez ochronę siedlisk przyrodniczych oraz rzadkich i zagrożonych gatunków roślin i zwierząt. Dyrektywa Siedliskowa składa się z 6 załączników.
Oba typy obszarów mogą wzajemnie nakładać się na siebie, a nawet pokrywać się ze sobą całkowicie
Większość terenu Wolińskiego Parku Narodowego, zlokalizowana jest na obszarze Natura 2000 Wolin i Uznam PLH 320019. Jest to teren o wyjątkowych wartościach przyrodniczych, posiadający rzadkie siedliska i związane z nimi fitocenozy, niekiedy o zasięgu występowania ograniczonym tylko do tego obszaru. Charakterystyczne dla tego terenu są klify, obszary wydmowe, często spotyka się także dużych rozmiarów głazy narzutowe. Ponad 30 % obszaru zajmują stosunkowo dobrze zachowane lasy, głównie bukowe (Melico-Fagetum) oraz mieszane lasy bukowo-dębowo-sosnowe (Fago-Quercetum). Teren ten charakteryzuje się ponadto dużą różnorodnością ekosystemów lądowych, bagiennych i wodnych. Łącznie zidentyfikowano tam 30 rodzajów siedlisk z Załącznika I Dyrektywy Rady 92/43/EWG, wśród nich również liczne siedliska priorytetowe. Są to bardzo bogate faunistycznie i florystycznie ekosystemy, gdzie potwierdzone zostało występowanie ok. 1135 gatunków roślin naczyniowych.
Znaczny fragment Parku to również Obszar Specjalnej Ochrony Ptaków – PLB 320002 Delta Świny. Specjalny obszar ochrony swoim zasięgiem obejmuje ramiona Świny wraz z położonymi między nimi wyspami, przybrzeżna strefę Zatoki Pomorskiej oraz wschodnią część wyspy Uznam wraz z Kanałem Piastowskim. O atrakcyjności obszarów Wstecznej Delty Świny, świadczy także fakt, iż teren ten uznany został za ostoję ptasią o randze europejskiej PL001. Teren ten charakteryzuje się występowaniem co najmniej 38 gatunków ptaków z Załącznika I Dyrektywy Rady 79/409/EWG oraz aż 27 gatunków z Polskiej Czerwonej Księgi. Ogólna liczba wszystkich obecnych tam gatunków ptasich przekracza ponad 240, w tym gatunków gniazdujących na tym terenie stwierdzono ponad 160. Należy podkreślić także, iż jest to bardzo ważna ostoja dla wodniczki.
· Specjalne Obszary Ochrony Ptaków wyznaczone zostały na podstawie Dyrektywy Rady 79/409/EWG z dnia 02 kwietnia 1979 r. w sprawie ochrony dzikiego ptactwa zwaną potocznie Dyrektywą Ptasią. Podstawą jej uchwalenia stały się niepokojące dane dotyczące zmniejszania się areału siedliskowego ptaków, a także dramatycznego spadku ich liczebności gatunkowej. Dyrektywa ta zawiera 5 załączników. Pierwszy z nich to lista 180 gatunków ptaków zagrożonych wyginięciem, szczególnie podatnych na zmiany liczebnościowe, siedliskowe oraz wyjątkowo rzadki charakter tychże siedlisk. Każdy kraj członkowski Unii Europejskiej ma obowiązek wyznaczenia OSO dla wszystkich gatunków ptaków z tego załącznika. Celem zapewnienia optymalnych warunków życia i rozrodu na całym areale występowania danego gatunku, konieczne jest także podjęcie stosownych działań legislacyjnych, ochronnych i monitoringowych na tym obszarze.
· Specjalne Obszary Ochrony Siedlisk wyznaczone zostały zgodnie z Dyrektywą Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 roku, w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dziko żyjącej fauny i flory, zwanej potocznie Dyrektywą Siedliskową. Priorytetowym celem tej Dyrektywy jest zapewnienie różnorodności biologicznej na obszarze państw członkowskich Unii Europejskiej poprzez ochronę siedlisk przyrodniczych oraz rzadkich i zagrożonych gatunków roślin i zwierząt. Dyrektywa Siedliskowa składa się z 6 załączników.
Oba typy obszarów mogą wzajemnie nakładać się na siebie, a nawet pokrywać się ze sobą całkowicie
Większość terenu Wolińskiego Parku Narodowego, zlokalizowana jest na obszarze Natura 2000 Wolin i Uznam PLH 320019. Jest to teren o wyjątkowych wartościach przyrodniczych, posiadający rzadkie siedliska i związane z nimi fitocenozy, niekiedy o zasięgu występowania ograniczonym tylko do tego obszaru. Charakterystyczne dla tego terenu są klify, obszary wydmowe, często spotyka się także dużych rozmiarów głazy narzutowe. Ponad 30 % obszaru zajmują stosunkowo dobrze zachowane lasy, głównie bukowe (Melico-Fagetum) oraz mieszane lasy bukowo-dębowo-sosnowe (Fago-Quercetum). Teren ten charakteryzuje się ponadto dużą różnorodnością ekosystemów lądowych, bagiennych i wodnych. Łącznie zidentyfikowano tam 30 rodzajów siedlisk z Załącznika I Dyrektywy Rady 92/43/EWG, wśród nich również liczne siedliska priorytetowe. Są to bardzo bogate faunistycznie i florystycznie ekosystemy, gdzie potwierdzone zostało występowanie ok. 1135 gatunków roślin naczyniowych.
Znaczny fragment Parku to również Obszar Specjalnej Ochrony Ptaków – PLB 320002 Delta Świny. Specjalny obszar ochrony swoim zasięgiem obejmuje ramiona Świny wraz z położonymi między nimi wyspami, przybrzeżna strefę Zatoki Pomorskiej oraz wschodnią część wyspy Uznam wraz z Kanałem Piastowskim. O atrakcyjności obszarów Wstecznej Delty Świny, świadczy także fakt, iż teren ten uznany został za ostoję ptasią o randze europejskiej PL001. Teren ten charakteryzuje się występowaniem co najmniej 38 gatunków ptaków z Załącznika I Dyrektywy Rady 79/409/EWG oraz aż 27 gatunków z Polskiej Czerwonej Księgi. Ogólna liczba wszystkich obecnych tam gatunków ptasich przekracza ponad 240, w tym gatunków gniazdujących na tym terenie stwierdzono ponad 160. Należy podkreślić także, iż jest to bardzo ważna ostoja dla wodniczki.