Przegląd gatunków
Pierwszym przedstawicielem tej grupy zwierząt jest morświn. Jest to gatunek walenia blisko spokrewniony z delfinami, którego bałtycka populacja jest obecnie silnie zagrożona. Jeszcze kilkadziesiąt lat temu gatunek ten licznie występował w wodach Bałtyku, niestety masowe połowy morświnów znacznie zredukowały ich populacje, która obecnie liczy zaledwie nie więcej niż 900 osobników. Innym rzadkim zwierzęciem widzianym okazjonalnie w wodach morskich Wolińskiego Parku Narodowego jest foka szara. Ich liczebność w wodach Bałtyku, szacuje się na ok. 22 000 sztuk, jednak obecna liczebność populacji stanowi zaledwie 1/5 wielkości bałtyckiej populacji fok jeszcze sprzed stu laty. Istnieją również obserwacje potwierdzające występowanie w tutejszych wodach Bałtyku foki pospolitej (Phoca vitulina) oraz foki obrączkowanej (Pusa hispida).
Kolejnym przedstawicielem w tej grupie zwierząt jest bóbr europejski (Castor fiber). Są to zwierzęta, które w ostatnim czasie zaczynają regularnie powracać na dawne tereny swojego występowania, a ich populacja na terenie Wolińskiego Parku Narodowego wykazuje tendencję zwyżkową.
Nocek duży (Myotis myotis) jest natomiast jednym z dziewięciu gatunków nietoperzy obecnych na terenie Wolińskiego Parku Narodowego. Nocki żywią się owadami, polując latają wolno i dosyć nisko, najczęściej w lasach o niskim runie, często spotykany na pastwiskach i świeżo skoszonych łąkach.
Warty wymienienia jest również kolejny gatunek wymieniony w II Załączniku Rady, mianowicie bezkręgowiec - pachnica dębowa (Osmoderma eranita). Gatunek ten związany z głównie z próchnowiskami w dziuplach drzew.
Kolejnym przedstawicielem w tej grupie zwierząt jest bóbr europejski (Castor fiber). Są to zwierzęta, które w ostatnim czasie zaczynają regularnie powracać na dawne tereny swojego występowania, a ich populacja na terenie Wolińskiego Parku Narodowego wykazuje tendencję zwyżkową.
Nocek duży (Myotis myotis) jest natomiast jednym z dziewięciu gatunków nietoperzy obecnych na terenie Wolińskiego Parku Narodowego. Nocki żywią się owadami, polując latają wolno i dosyć nisko, najczęściej w lasach o niskim runie, często spotykany na pastwiskach i świeżo skoszonych łąkach.
Warty wymienienia jest również kolejny gatunek wymieniony w II Załączniku Rady, mianowicie bezkręgowiec - pachnica dębowa (Osmoderma eranita). Gatunek ten związany z głównie z próchnowiskami w dziuplach drzew.