Dofinansowanie ochrony przeciwpożarowej w parku na kwotę 5 mln zł.
Woliński Park Narodowy w dniu 11 października 2023 r. podpisał umowę z Narodowym Funduszem Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej na dofinansowanie ochrony przeciwpożarowej obszaru parku, w tym gatunków cennych przyrodniczo na kwotę blisko 5 mln złotych. Umowa została podpisana Szczecinie przez p. Sławomira Mazurka, wiceprezesa NFOŚiGW i p. Wiolettę Nawrocką, dyrektora Wolińskiego Parku Narodowego.
Głównym i najważniejszym celem przedsięwzięcia jest ochrona obszarów i gatunków cennych przyrodniczo poprzez zabezpieczenie przeciwpożarowe Wolińskiego Parku Narodowego polegające na modernizacji, rozbudowie i budowie systemów przeciwpożarowych. Poczynione inwestycje i zakupy zapewnią możliwie najlepszą ochronę szczególnie cennych przyrodniczo obszarów leżących na terenie Parku i jego otuliny. Zapobieganie pożarom, a w ostateczności szybka ich lokalizacja i gaszenie w zarodku zapobiega lub ogranicza degradację zasobów przyrodniczych. Zakończenie projektu przewidziane jest na koniec marca 2027 r.
– Jednym z głównych zagrożeń dla istnienia cennych przyrodniczo terenów parków narodowych są pożary, dlatego też Narodowy Fundusz wyszedł naprzeciw potrzebom parków i ogłosił nabór do programu priorytetowego „Ochrona i przywracanie różnorodności biologicznej i krajobrazowej”. Dziś umowę podpisał Woliński Park Narodowy. Dzięki dofinansowaniu pracownicy parków zakupią narzędzia, aby móc skutecznie zapobiegać pożarom i ograniczać ich skutki. – mówi Sławomir Mazurek, wiceprezes zarządu NFOŚiGW.
– Ten program poprawi komfort pracy i wspomoże nas w ochronie fauny i flory. Dziękuję wszystkim pracownikom parku zaangażowanym w jego powstanie, bo przygotowanie takiego wniosku było dużym wyzwaniem. – dodaje dyrektor Wolińskiego Parku Narodowego, Wioletta Nawrocka.
W parku powstanie centralna baza sprzętu przeciwpożarowego. Centralna baza p.poż sprawia, że cały sprzęt zgromadzony jest w jednym powszechnie dostępnym miejscu z bardzo dobrym dojazdem, a kierujący akcją, ma możliwość pobrania takiej ilości sprzętu i takiego rodzaju, jaka jest wymagana w określonej sytuacji. Dodatkowo zostanie wykonany remont i adaptacja budynku, jaki znajduje się w zarządzie WPN.
Budowa sieci hydrantowej w Grodnie 1 zdecydowanie podniesie bezpieczeństwo p.poż tego obszaru – nowa sieć będzie wydajna i odporna na usterki z jaką boryka się wyeksploatowana stara sieć. Będzie także oparta o nowsze technicznie rozwiązania.
Instalacja systemu wczesnego ostrzegania i wykrywania dymu SmokeD jako rozwiązania nowoczesnego, ale przetestowanego i działającego w wielu nadleśnictwach w Polsce, w tym także w sąsiednim nadleśnictwie Międzyzdroje. System ten jest znacznie lepszy niż alternatywne rozwiązanie w postaci obserwatora na wieży w przypadku dostrzegalni klasycznej. Jest niezależny od kondycji psychofizycznej obserwatora, zdecydowanie szybciej wykrywa miejsce prawdopodobnego powstawania dymu, po potwierdzeniu automatycznie powiadamia użytkowników systemu.
Nowe pojazdy wyposażone w agregaty gaśnicze (samochody patrolowo-gaśnicze) i sprzęt p.poż będą zdecydowanie rzadziej się psuły niż pojazdy stare i wyeksploatowane, a pojazd UTV wjedzie w miejsca niedostępne nawet dla samochodu terenowego.
Wyposażenie i środki ochrony osobistej pozwolą spełnić wymagania określone stosownymi aktami prawnymi, zapewnią ochronę i komfort pracy dla pracowników uczestniczących w akcjach ratunkowo-gaśniczych.
Łączność cyfrowa zapewni pokrycie swoim zasięgiem znacznie większego obszaru Parku, jakość połączenia będzie znacznie lepsza i mniej uzależniona od lokalnych warunków terenowych i pogodowych, wreszcie łączność cyfrowa daje możliwość wymiany danych, dzięki czemu możliwe jest wykorzystanie jej funkcji dodatkowych takich jak wysyłanie pozycji radiotelefonu, wysyłanie ukrytego sygnału SOS itd.
Nowoczesne technologie komputerowe, połączenie ochrony p.poż z GIS, praca na urządzeniach mobilnych przy wykorzystaniu bazy istniejącego oprogramowania pozwalają sprostać nowym wyzwaniom i być na nie lepiej technicznie przygotowanym. Podsumowując podstawowe parametry zaproponowanych rozwiązań decydujące o przewadze nad rozwiązaniami alternatywnymi to: szybkość, dostępność, jakość, elastyczność, nowoczesność rozwiązań, możliwość rozbudowy, niezależność od czynnika ludzkiego.
Planowanym efektem ekologicznym jest ochrona szczególnie cennych siedlisk i gatunków flory jak i fauny, objętych najwyższą forma ochrony przyrody w Polsce w postaci parku narodowego. Dzięki poczynionym inwestycjom oraz zakupom, ochrona ta zyska nowoczesny wymiar. Pożary, szczególnie wielkoobszarowe, są klęską żywiołową powodującą bezpowrotne zniszczenia i straty, których nie sposób w żaden sposób naprawić ani zrekompensować. Dodatkowym efektem ekologicznym dzięki ochronie i zabezpieczeniu obszaru parku narodowego jest zatem możliwość dalszego, bezpiecznego udostępniania terenu Parku dla odwiedzających, możliwość prowadzenia edukacji przyrodniczo-leśnej i badań naukowych.
Głównym i najważniejszym celem przedsięwzięcia jest ochrona obszarów i gatunków cennych przyrodniczo poprzez zabezpieczenie przeciwpożarowe Wolińskiego Parku Narodowego polegające na modernizacji, rozbudowie i budowie systemów przeciwpożarowych. Poczynione inwestycje i zakupy zapewnią możliwie najlepszą ochronę szczególnie cennych przyrodniczo obszarów leżących na terenie Parku i jego otuliny. Zapobieganie pożarom, a w ostateczności szybka ich lokalizacja i gaszenie w zarodku zapobiega lub ogranicza degradację zasobów przyrodniczych. Zakończenie projektu przewidziane jest na koniec marca 2027 r.
– Jednym z głównych zagrożeń dla istnienia cennych przyrodniczo terenów parków narodowych są pożary, dlatego też Narodowy Fundusz wyszedł naprzeciw potrzebom parków i ogłosił nabór do programu priorytetowego „Ochrona i przywracanie różnorodności biologicznej i krajobrazowej”. Dziś umowę podpisał Woliński Park Narodowy. Dzięki dofinansowaniu pracownicy parków zakupią narzędzia, aby móc skutecznie zapobiegać pożarom i ograniczać ich skutki. – mówi Sławomir Mazurek, wiceprezes zarządu NFOŚiGW.
– Ten program poprawi komfort pracy i wspomoże nas w ochronie fauny i flory. Dziękuję wszystkim pracownikom parku zaangażowanym w jego powstanie, bo przygotowanie takiego wniosku było dużym wyzwaniem. – dodaje dyrektor Wolińskiego Parku Narodowego, Wioletta Nawrocka.
W parku powstanie centralna baza sprzętu przeciwpożarowego. Centralna baza p.poż sprawia, że cały sprzęt zgromadzony jest w jednym powszechnie dostępnym miejscu z bardzo dobrym dojazdem, a kierujący akcją, ma możliwość pobrania takiej ilości sprzętu i takiego rodzaju, jaka jest wymagana w określonej sytuacji. Dodatkowo zostanie wykonany remont i adaptacja budynku, jaki znajduje się w zarządzie WPN.
Budowa sieci hydrantowej w Grodnie 1 zdecydowanie podniesie bezpieczeństwo p.poż tego obszaru – nowa sieć będzie wydajna i odporna na usterki z jaką boryka się wyeksploatowana stara sieć. Będzie także oparta o nowsze technicznie rozwiązania.
Instalacja systemu wczesnego ostrzegania i wykrywania dymu SmokeD jako rozwiązania nowoczesnego, ale przetestowanego i działającego w wielu nadleśnictwach w Polsce, w tym także w sąsiednim nadleśnictwie Międzyzdroje. System ten jest znacznie lepszy niż alternatywne rozwiązanie w postaci obserwatora na wieży w przypadku dostrzegalni klasycznej. Jest niezależny od kondycji psychofizycznej obserwatora, zdecydowanie szybciej wykrywa miejsce prawdopodobnego powstawania dymu, po potwierdzeniu automatycznie powiadamia użytkowników systemu.
Nowe pojazdy wyposażone w agregaty gaśnicze (samochody patrolowo-gaśnicze) i sprzęt p.poż będą zdecydowanie rzadziej się psuły niż pojazdy stare i wyeksploatowane, a pojazd UTV wjedzie w miejsca niedostępne nawet dla samochodu terenowego.
Wyposażenie i środki ochrony osobistej pozwolą spełnić wymagania określone stosownymi aktami prawnymi, zapewnią ochronę i komfort pracy dla pracowników uczestniczących w akcjach ratunkowo-gaśniczych.
Łączność cyfrowa zapewni pokrycie swoim zasięgiem znacznie większego obszaru Parku, jakość połączenia będzie znacznie lepsza i mniej uzależniona od lokalnych warunków terenowych i pogodowych, wreszcie łączność cyfrowa daje możliwość wymiany danych, dzięki czemu możliwe jest wykorzystanie jej funkcji dodatkowych takich jak wysyłanie pozycji radiotelefonu, wysyłanie ukrytego sygnału SOS itd.
Nowoczesne technologie komputerowe, połączenie ochrony p.poż z GIS, praca na urządzeniach mobilnych przy wykorzystaniu bazy istniejącego oprogramowania pozwalają sprostać nowym wyzwaniom i być na nie lepiej technicznie przygotowanym. Podsumowując podstawowe parametry zaproponowanych rozwiązań decydujące o przewadze nad rozwiązaniami alternatywnymi to: szybkość, dostępność, jakość, elastyczność, nowoczesność rozwiązań, możliwość rozbudowy, niezależność od czynnika ludzkiego.
Planowanym efektem ekologicznym jest ochrona szczególnie cennych siedlisk i gatunków flory jak i fauny, objętych najwyższą forma ochrony przyrody w Polsce w postaci parku narodowego. Dzięki poczynionym inwestycjom oraz zakupom, ochrona ta zyska nowoczesny wymiar. Pożary, szczególnie wielkoobszarowe, są klęską żywiołową powodującą bezpowrotne zniszczenia i straty, których nie sposób w żaden sposób naprawić ani zrekompensować. Dodatkowym efektem ekologicznym dzięki ochronie i zabezpieczeniu obszaru parku narodowego jest zatem możliwość dalszego, bezpiecznego udostępniania terenu Parku dla odwiedzających, możliwość prowadzenia edukacji przyrodniczo-leśnej i badań naukowych.
Dofinansowanie działań z zakresu ochrony przeciwpożarowej.
W dniu 4 października 2023 roku, w Centrum Edukacji i Turystyki Drawieńskiego Parku Narodowego w Drawnie, 18 parków narodowych, w tym Woliński Park Narodowy podpisało umowy z Narodowym Funduszem Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Dzięki uzyskanemu dofinansowaniu realizowana będzie modernizacja, rozbudowa i budowa systemów przeciwpożarowych. Łączna kwota na ten cel przekazana przez NFOŚiGW wynosi ponad 52 mln złotych, z czego Woliński Park Narodowy uzyskał dofinansowanie na kwotę 5,7 mln zł. W uroczystości wzięła udział wiceminister klimatu i środowiska Małgorzata Golińska, Główny Konserwator Przyrody. Umowy podpisywali ze strony NFOŚiGW p. Sławomir Mazurek – Zastępca Prezesa Zarządu, a ze strony Wolińskiego Parku Narodowego p. Wioletta Nawrocka – Dyrektor Parku.
W ramach środków uzyskanych z NFOŚiGW parki narodowe zakupią plecaki z wyposażeniem przeciwpożarowym, zbiorniki na wodę, systemy monitorujące, w tym drony, sprzęt ratownictwa technicznego, agregaty prądotwórcze oraz pompy pływające z kompletem węży gaśniczych. Wybudują punkty czerpania wody. Zakupią pojazdy ze specjalistycznym sprzętem gaśniczym, radiotelefony. Zorganizują punkty alarmowo – dyspozycyjne, doposażą bazy zabezpieczenia przeciwpożarowego, wykonają hydranty, zmodernizują studnie wraz z siecią hydrantów, unowocześnią systemy wczesnego ostrzegania i prognozowania zagrożeń.
W ramach środków uzyskanych z NFOŚiGW parki narodowe zakupią plecaki z wyposażeniem przeciwpożarowym, zbiorniki na wodę, systemy monitorujące, w tym drony, sprzęt ratownictwa technicznego, agregaty prądotwórcze oraz pompy pływające z kompletem węży gaśniczych. Wybudują punkty czerpania wody. Zakupią pojazdy ze specjalistycznym sprzętem gaśniczym, radiotelefony. Zorganizują punkty alarmowo – dyspozycyjne, doposażą bazy zabezpieczenia przeciwpożarowego, wykonają hydranty, zmodernizują studnie wraz z siecią hydrantów, unowocześnią systemy wczesnego ostrzegania i prognozowania zagrożeń.
Modernizacja Zagrody Pokazowej Żubrów w Wolińskim Parku Narodowym – etap I
Na podstawie umowy z Narodowym Funduszem Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej numer 285/2019/Wn16/OP-RE-pn/D z dnia 06.08.2019 r. Woliński Park Narodowy zrealizował projekt pod nazwą „Modernizacja Zagrody Pokazowej Żubrów w Wolińskim Parku Narodowym – etap I”.
Dotacja w formie dofinansowania, w wysokości do 90%.
Dofinansowanie projektu ma na celu wsparcie działań ukierunkowanych na ochronę gatunku – żubra (Bison bonasus) w formie modernizacji miejsca jego bytowania – Zagrody Pokazowej Żubrów Wolińskiego Parku Narodowego.
W ramach tego projektu zrealizowane są poniższe zadania:
Dotacja w formie dofinansowania, w wysokości do 90%.
Dofinansowanie projektu ma na celu wsparcie działań ukierunkowanych na ochronę gatunku – żubra (Bison bonasus) w formie modernizacji miejsca jego bytowania – Zagrody Pokazowej Żubrów Wolińskiego Parku Narodowego.
W ramach tego projektu zrealizowane są poniższe zadania:
- Modernizacja ogrodzenia wewnętrznego – wybiegu dla żubrów,
- Modernizacja ogrodzenia zewnętrznego wraz z bramą główną do Zagrody Pokazowej Żubrów,
- Modernizacja zaplecza technicznego – stodoły wraz z modernizacją dróg technicznych i placu technicznego,
- Modernizacja zaplecza technicznego – sanitarnego w Zagrodzie Pokazowej Żubrów,
Pierwokup cennej przyrodniczo nieruchomości gruntowej niezabudowanej stanowiącej działkę nr 227 w Wisełce
Działając w ramach programu priorytetowego „Ochrona i przywracanie różnorodności biologicznej i krajobrazowej” realizowanego przez Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej z siedzibą w Warszawie, w dniu 30 marca 2017 r. Dyrektor Wolińskiego Parku Narodowego na podstawie art. 10 ust. 5 lit. c) ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody nabył w drodze pierwokupu na rzecz Skarbu Państwa nieruchomość stanowiącą działkę nr 227 o pow. 4,5012 ha, obręb 0001 Wisełka, gmina Wolin, powiat kamieński, województwo zachodniopomorskie.
Powyższe przedsięwzięcie zostało objęte umową nr 71/2017/Wn16/OP-wk/D o dofinansowanie w formie dotacji zawartą w dniu 14 kwietnia 2017 r. pomiędzy Wolińskim Parkiem Narodowym a Narodowym Funduszem Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Koszty kwalifikowane i kwota dofinansowania zostały określone na kwotę 169 300,00 zł i obejmują cenę zakupu nieruchomości wraz z kosztami aktu notarialnego. Na podstawie umowy z dnia 21 października 2017 r. ww. grunt Skarbu Państwa został oddany w użytkowanie wieczyste Wolińskiego Parku Narodowego.
Termin osiągnięcia efektu ekologicznego realizowanego przedsięwzięcia został wyznaczony na dzień 30 czerwca 2019 r. Oczekiwanym rezultatem przedsięwzięcia jest zachowanie siedlisk w stanie niepogorszonym i ochrona tych siedlisk przed antropopresją, a także zapewnienie warunków dla naturalnych procesów przyrodniczych i rewitalizacji siedliska przyrodniczego 7140 – torfowiska przejściowe i trzęsawiska, które jest przedmiotem ochrony w granicach ostoi siedliskowej Natura 2000. Zakup działki nr 227 oraz działania służące odtworzeniu siedliska 7140 będą doskonałym przykładem pokazującym, jak praktycznie można chronić tego rodzaju siedliska.
Powyższe przedsięwzięcie zostało objęte umową nr 71/2017/Wn16/OP-wk/D o dofinansowanie w formie dotacji zawartą w dniu 14 kwietnia 2017 r. pomiędzy Wolińskim Parkiem Narodowym a Narodowym Funduszem Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Koszty kwalifikowane i kwota dofinansowania zostały określone na kwotę 169 300,00 zł i obejmują cenę zakupu nieruchomości wraz z kosztami aktu notarialnego. Na podstawie umowy z dnia 21 października 2017 r. ww. grunt Skarbu Państwa został oddany w użytkowanie wieczyste Wolińskiego Parku Narodowego.
Termin osiągnięcia efektu ekologicznego realizowanego przedsięwzięcia został wyznaczony na dzień 30 czerwca 2019 r. Oczekiwanym rezultatem przedsięwzięcia jest zachowanie siedlisk w stanie niepogorszonym i ochrona tych siedlisk przed antropopresją, a także zapewnienie warunków dla naturalnych procesów przyrodniczych i rewitalizacji siedliska przyrodniczego 7140 – torfowiska przejściowe i trzęsawiska, które jest przedmiotem ochrony w granicach ostoi siedliskowej Natura 2000. Zakup działki nr 227 oraz działania służące odtworzeniu siedliska 7140 będą doskonałym przykładem pokazującym, jak praktycznie można chronić tego rodzaju siedliska.
Modernizacja ochrony przed pożarami i szkodnictwem w Wolińskim Parku Narodowym
Na podstawie umowy z Narodowym Funduszem Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej numer 435/2011/Wn-50/OP-PO-LZ/D z dnia 05.10.2011r. Woliński Park Narodowy realizuje projekt pod nazwą „Modernizacja ochrony przed pożarami i szkodnictwem w Wolińskim Parku Narodowym”. Projekt w całości realizowany jest przez NFOŚiGW.
Głównym celem przedsięwzięcia jest ochrona lasów Wolińskiego Parku Narodowego przed pożarami. Woliński PN realizuje ustawowe zadania ochrony przeciwpożarowej wykorzystując wymagane przepisami środki techniczne, które w miarę upływu czasu podlegają wymianie i modernizacji. W ramach tego projektu doposażono Woliński PN w sprzęt służący do ochrony przeciwpożarowej lasów Wolińskiego PN o wartości 292 211,98 zł.
Głównym celem przedsięwzięcia jest ochrona lasów Wolińskiego Parku Narodowego przed pożarami. Woliński PN realizuje ustawowe zadania ochrony przeciwpożarowej wykorzystując wymagane przepisami środki techniczne, które w miarę upływu czasu podlegają wymianie i modernizacji. W ramach tego projektu doposażono Woliński PN w sprzęt służący do ochrony przeciwpożarowej lasów Wolińskiego PN o wartości 292 211,98 zł.
Zakup wyposażenia dla Straży Parku w Wolińskim Parku Narodowym
Na podstawie umowy z Narodowym Funduszem Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej numer 127/2019/Wn-11/OP-WK/D z dnia 06.05.2019r. Woliński Park Narodowy realizuje projekt pod nazwą „Zakup wyposażenia dla Straży Parku w Wolińskim Parku Narodowym”.
Dotacja w formie dofinansowania, w wysokości 90%.
Głównym celem przedsięwzięcia jest ochrona obszaru Wolińskiego Parku Narodowego w zakresie obowiązujących przepisów dotyczących ochrony przyrody i wyposażenie Posterunku Straży Parku w nowoczesne środki techniczne umożliwiające skuteczne przeciwdziałanie szeroko rozumianemu szkodnictwu.
W ramach tego projektu Posterunek Straży Parku doposażono w:· łódź inspekcyjno patrolową,· quada,· termowizor,· noktowizor,· fotopułapki.
Całkowita kwota dotacji wynosi do: 324 876,00 zł.
Dotacja w formie dofinansowania, w wysokości 90%.
Głównym celem przedsięwzięcia jest ochrona obszaru Wolińskiego Parku Narodowego w zakresie obowiązujących przepisów dotyczących ochrony przyrody i wyposażenie Posterunku Straży Parku w nowoczesne środki techniczne umożliwiające skuteczne przeciwdziałanie szeroko rozumianemu szkodnictwu.
W ramach tego projektu Posterunek Straży Parku doposażono w:· łódź inspekcyjno patrolową,· quada,· termowizor,· noktowizor,· fotopułapki.
Całkowita kwota dotacji wynosi do: 324 876,00 zł.
Ochrona zasobów przyrodniczych Wolińskiego Parku Narodowego przed niekontrolowaną presją turystów
Na podstawie umowy z Narodowym Funduszem Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej nr 540/2011/Wn-16/OP-PO-PN/D, w latach 2012-2013 realizowany jest wniosek pt.:
“Ochrona zasobów przyrodniczych Wolińskiego Parku Narodowego przed niekontrolowaną presją turystów”, który jest w 100% finansowany przez NFOŚiGW
Głównym celem przedsięwzięcia jest ochrona zasobów przyrodniczych Wolińskiego Parku Narodowego przed niekontrolowaną presją turystów, która nieustannie wzrasta wraz z rozwojem turystyki w regionie.
Obszar Wolińskiego Parku Narodowego jest terenem wyróżniającym się dużą różnorodnością siedlisk i krajobrazu. Jest to teren bardzo cenny przyrodniczo. Wchodzi on w skład chronionego obszaru Morza Bałtyckiego (BSPA). Jego obszar należy do sieci NATURA 2000. W granicach Parku wytypowano obszar specjalnej ochrony (OSO) Delta Świny PLB320002 i obszar specjalnej ochrony (SOO) Wolin i Uznam PLH320019.
Jednocześnie teren Parku ze względu na swoją dużą atrakcyjność turystyczną jest narażony na niekontrolowaną antropopresję. Wyjątkowa przyroda Wolińskiego Parku Narodowego przyciąga rokrocznie na Wolin liczną rzeszę turystów.
W celu ochrony bioróżnorodności i krajobrazu Wolińskiego Parku Narodowego, przy równoczesnym udostępnieniu go dla turystów ważnym działaniem jest doposażenie miejsc odpoczynku, punktów widokowych w niezbędną infrastrukturę turystyczną: wiaty przeciwdeszczowe, ławy, stoły, kosze na śmieci, tablice kierunkowe, mapy etc. Dzięki temu turysta korzysta z walorów przyrody poruszając się jednocześnie tylko w przestrzeni wyznaczonej dla ruchu turystycznego. Dodatkową osłonę, szczególnie w miejscach o dużym natężeniu ruchu turystycznego, stanowią barierki i ogrodzenia. Mogą one również, podobnie jak schody ziemne na wzniesieniach, zapobiegać „poszerzaniu” przez turystów szlaku. Istotnym elementem infrastruktury turystycznej w Parku są tablice przyrodnicze, które edukują turystę poprzez przybliżenie i wyjaśnienie zjawisk zachodzących w przyrodzie.
Zgodnie w wnioskiem realizacja projektu zostanie ukończona w II kwartale 2013r.
Opracowała: Dorota Kowalczyk – koordynator projektu
“Ochrona zasobów przyrodniczych Wolińskiego Parku Narodowego przed niekontrolowaną presją turystów”, który jest w 100% finansowany przez NFOŚiGW
Głównym celem przedsięwzięcia jest ochrona zasobów przyrodniczych Wolińskiego Parku Narodowego przed niekontrolowaną presją turystów, która nieustannie wzrasta wraz z rozwojem turystyki w regionie.
Obszar Wolińskiego Parku Narodowego jest terenem wyróżniającym się dużą różnorodnością siedlisk i krajobrazu. Jest to teren bardzo cenny przyrodniczo. Wchodzi on w skład chronionego obszaru Morza Bałtyckiego (BSPA). Jego obszar należy do sieci NATURA 2000. W granicach Parku wytypowano obszar specjalnej ochrony (OSO) Delta Świny PLB320002 i obszar specjalnej ochrony (SOO) Wolin i Uznam PLH320019.
Jednocześnie teren Parku ze względu na swoją dużą atrakcyjność turystyczną jest narażony na niekontrolowaną antropopresję. Wyjątkowa przyroda Wolińskiego Parku Narodowego przyciąga rokrocznie na Wolin liczną rzeszę turystów.
W celu ochrony bioróżnorodności i krajobrazu Wolińskiego Parku Narodowego, przy równoczesnym udostępnieniu go dla turystów ważnym działaniem jest doposażenie miejsc odpoczynku, punktów widokowych w niezbędną infrastrukturę turystyczną: wiaty przeciwdeszczowe, ławy, stoły, kosze na śmieci, tablice kierunkowe, mapy etc. Dzięki temu turysta korzysta z walorów przyrody poruszając się jednocześnie tylko w przestrzeni wyznaczonej dla ruchu turystycznego. Dodatkową osłonę, szczególnie w miejscach o dużym natężeniu ruchu turystycznego, stanowią barierki i ogrodzenia. Mogą one również, podobnie jak schody ziemne na wzniesieniach, zapobiegać „poszerzaniu” przez turystów szlaku. Istotnym elementem infrastruktury turystycznej w Parku są tablice przyrodnicze, które edukują turystę poprzez przybliżenie i wyjaśnienie zjawisk zachodzących w przyrodzie.
Zgodnie w wnioskiem realizacja projektu zostanie ukończona w II kwartale 2013r.
Opracowała: Dorota Kowalczyk – koordynator projektu
Modernizacja i rozwój zasobów informatycznych służących do zarządzania obszarami chronionymi – Woliński Park Narodowy.
W latach 2011-2013 na podstawie umowy z Narodowym Funduszem Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej nr 326/2011/Wn-50/OP-IN/D , realizowany jest wniosek pt.:
“Modernizacja i rozwój zasobów informatycznych służących do zarządzania obszarami chronionymi – Woliński Park Narodowy.”
Wniosek ten ma za zadanie wyposażenie i unowocześnienie infrastruktury informatycznej zarówno w warstwie sprzętowej, jak i oprogramowania oraz zakup i wdrożenie systemu informatycznego do zarządzania pracami terenowymi i wykonywaniem zadań ochronnych/planu ochrony.
“Modernizacja i rozwój zasobów informatycznych służących do zarządzania obszarami chronionymi – Woliński Park Narodowy.”
Wniosek ten ma za zadanie wyposażenie i unowocześnienie infrastruktury informatycznej zarówno w warstwie sprzętowej, jak i oprogramowania oraz zakup i wdrożenie systemu informatycznego do zarządzania pracami terenowymi i wykonywaniem zadań ochronnych/planu ochrony.
Woliński Park Narodowy – Nasze Wspólne Dziedzictwo
Na podstawie umowy z Narodowym Funduszem Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej numer 541/2019/Wn-50/EE-EE/D z dnia 16.10.2019 r. Woliński Park Narodowy realizuje projekt pod nazwą „Woliński Park Narodowy – Nasze Wspólne Dziedzictwo”.
Dotacja w formie dofinansowania, w wysokości do 95%.
Dofinansowanie projektu ma na celu wsparcie działań ukierunkowanych na podnoszenie poziomu świadomości ekologicznej i kształtowanie postaw ekologicznych społeczeństwa poprzez promowanie zasad zrównoważonego rozwoju:
a) upowszechnianie wiedzy z zakresu ochrony środowiska i zrównoważonego rozwoju:
b) kształtowanie zachowań prośrodowiskowych ogółu społeczeństwa, w tym dzieci i młodzieży;
c) aktywizacja społeczna – budowanie społeczeństwa obywatelskiego w obszarze ochrony
środowiska i zrównoważonego rozwoju.
W ramach tego projektu realizowane są poniższe zadania:
Aplikacja mobilna: Woliński Park Narodowy pełniąca funkcję przewodnika edukacyjnego na urządzenia przenośne z systemem Android oraz iOS,
Cykl 5 filmów edukacyjnych (ok.10min) i powiązanych z nimi social video (90 sek.) do publikacji w serwisach społecznościowych.
Całkowita kwota dotacji wynosi: 298 148,00 zł.
Całkowity koszt przedsięwzięcia wynosi: 313 842,00 zł.
Dotacja w formie dofinansowania, w wysokości do 95%.
Dofinansowanie projektu ma na celu wsparcie działań ukierunkowanych na podnoszenie poziomu świadomości ekologicznej i kształtowanie postaw ekologicznych społeczeństwa poprzez promowanie zasad zrównoważonego rozwoju:
a) upowszechnianie wiedzy z zakresu ochrony środowiska i zrównoważonego rozwoju:
b) kształtowanie zachowań prośrodowiskowych ogółu społeczeństwa, w tym dzieci i młodzieży;
c) aktywizacja społeczna – budowanie społeczeństwa obywatelskiego w obszarze ochrony
środowiska i zrównoważonego rozwoju.
W ramach tego projektu realizowane są poniższe zadania:
Aplikacja mobilna: Woliński Park Narodowy pełniąca funkcję przewodnika edukacyjnego na urządzenia przenośne z systemem Android oraz iOS,
Cykl 5 filmów edukacyjnych (ok.10min) i powiązanych z nimi social video (90 sek.) do publikacji w serwisach społecznościowych.
Całkowita kwota dotacji wynosi: 298 148,00 zł.
Całkowity koszt przedsięwzięcia wynosi: 313 842,00 zł.
Budowa wspólnej platformy wymiany informacji oraz systemu szkoleń zawodowych w parkach narodowych
Beneficjentem projektu jest Narodowa Fundacja Ochrony Środowiska (NFOŚ). Projekt współfinansowany jest przez Unię Europejską ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Programu Infrastruktura i Środowisko oraz przez Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Jest on realizowany w sposób kompleksowy, poprzez organizowanie szeregu różnorodnych, wzajemnie się uzupełniających przedsięwzięć edukacyjnych, tworzących spójny i komplementarny system dydaktyczny. W ramach projektu zaplanowano kilka wzajemnie uzupełniających się przedsięwzięć edukacyjnych.
Przeprowadzenie cyklu szkoleń w poszczególnych parkach narodowych Szkolenia będą odbywały się co kwartał przez 2 lata (8 szkoleń w każdym z parków) i będą przeznaczone dla pracowników poszczególnych parków narodowych. Ich tematyka będzie zgodna z propozycjami, jakie parki zgłosiły w trakcie przygotowywania projektu i zawarły w Porozumieniu z Narodową Fundacją Ochrony Środowiska (istnieje możliwość zmiany tematu szkolenia, ale trzeba powiadomić o tym Fundację). W szkoleniach wezmą udział głównie osoby zajmujące się daną problematyką w parku (liczba osób uczestniczących w szkoleniach jest dostosowana do możliwości parku, ale zakłada się, że średnio w każdym szkoleniu weźmie udział 20 osób). Szkolenia będą jednodniowe i będą składały się z dwóch części: teoretycznej i praktycznej. Czas trwania pojedynczego szkolenia będzie wynosił 5 godzin zegarowych, z półgodzinną przerwą na catering. Część teoretyczna będzie miała formę wykładu, z wykorzystaniem projekcji multimedialnych i materiałów drukowanych. Czas trwania tej części szkolenia uzależniony będzie od tematyki, ale z reguły nie powinien przekraczać połowy czasu całego szkolenia. Część praktyczna będzie polegała na zastosowaniu zdobytej wiedzy w konkretnych działaniach. W niektórych przypadkach, np. przy szkoleniach dotyczących rozpoznawania gatunków objętych siecią Natura 2000, część praktyczna odbędzie się w terenie. Wszystkie szkolenia będą prowadzone przez specjalistów z danej dziedziny, którzy wytypowani zostaną przez parki i zatwierdzeni zostaną przez Zespół Zarządzający Projektem. Będą to osoby mające duże doświadczenie i wiedzę na temat danego przedmiotu, ale również potrafiące w sposób ciekawy i efektywny przekazać wiedzę osobom szkolonym. Każdy specjalista prowadzący szkolenie przygotuje materiały szkoleniowe, które będą wykorzystywane podczas szkolenia, a następnie zostaną nagrane na płyty CD. Obowiązkiem szkoleniowców będzie również przygotowanie wspólnie z Zespołem Zarządzającym Projektem krótkiej ankiety dot. szkolenia i jego tematyki oraz przeprowadzenie badań ankietowych przed i pod koniec szkolenia. Wszystkie szkolenia rozpoczną się w IV kw. 2009 roku – w bieżącym roku planowane jest przeprowadzenie po jednym szkoleniu w każdym parku. Pozostałe szkolenia przeprowadzone zostaną w latach 2010 (po 4 szkolenia) i w roku 2011 (po 3 szkolenia).
Przeprowadzenie warsztatów dla wybranych grup pracowników parków narodowych
Spośród pracowników parków wybrane zostały 4 grupy, które co roku będą spotykać się na warsztatach. Będą to: pracownicy działu edukacyjnego, pracownicy działu turystyki, pracownicy naukowi i odpowiedzialni w parku za sprawy naukowe i monitoring oraz pracownicy odpowiedzialni za ochronę przyrody i krajobrazu. W sumie w trakcie trwania projektu odbędzie się 8 dwudniowych warsztatów. Będą odbywały się one na terenie różnych parków narodowych i dotyczyły bieżących problemów z konkretnego działu. Liczba osób z poszczególnych parków uczestniczących w warsztatach będzie zróżnicowana, zależna od ilości pracowników zajmujących się danymi zagadnieniami w parku. Zakłada się jednak, że ogólna liczba uczestników warsztatów wyniesie 50 osób (średnio po 2 osoby z każdego parku). Warsztaty będą prowadzone przez osoby z Zespołu Zarządzającego Projektem i będą składały się z trzech części: pierwszej, polegającej na prezentacji przez przedstawicieli poszczególnych parków problemów dotyczących tematyki warsztatów, drugiej, polegającej na dyskusji i wysłuchaniu specjalistów w danej dziedzinie oraz trzeciej – próby znalezienia konkretnych rozwiązań przedstawionych problemów. Warsztaty mogą zawierać część praktyczną, która może odbywać się w terenie. Spotkania głównie jednak będą miały charakter dyskusyjny. Ich efektem będzie wypracowanie rozwiązań omawianych zagadnień. Uczestnicy będą mieli okazję do zaprezentowania problemów, na jakie natrafiają w pracy, jak również przedstawienia sukcesów w ich rozwiązywaniu. Przed każdym z warsztatów parki powiadomione zostaną o szczegółowej tematyce, aby mogły się do nich przygotować. Tematami przewodnimi 5 pierwszych warsztatów będą:
– dla działu ochrony przyrody i krajobrazu – „Proces inwestycyjny na obszarach parków narodowych i obszarach Natura 2000 w świetle zasad postępowania w sprawie określenia uwarunkowań środowiskowych i postępowania administracyjnego – w praktyce”;
– dla działu edukacji – “Edukacja osób niepełnosprawnych i udostępnianie terenu parku – stworzenie bazy (w tym rozwiązania techniczne, publikacje) i metodyka pracy”;
– dla działu nauki i monitoringu – “Znaczenie monitoringu przyrodniczego parków narodowych dla sieci Natura 2000”;
– dla działu turystyki – “Turystyka w parkach narodowych a zadania ochronne”;
– dla działu ochrony przyrody i krajobrazu – “Ochrona przyrody w parkach narodowych a Natura 2000”.
Zakłada się, że pierwsze pięć warsztatów odbędą się w następujących miejscach:
– dla działu ochrony przyrody i krajobrazu – w Słowińskim Parku Narodowym (jest już znany termin tych warsztatów – 16-18 września 2009 r.);
– dla działu edukacji – w Ojcowskim Parku Narodowym;
– dla działu nauki i monitoringu – w Parku Narodowym Ujście Warty;
– dla działu turystyki – w Magurskim Parku Narodowym;
– dla działu ochrony przyrody i krajobrazu – w Biebrzańskim Parku Narodowym.
Zorganizowanie ogólnopolskich sympozjów parków narodowych
W trakcie realizacji projektu odbędą się dwa sympozja. Będzie to zapoczątkowanie corocznych spotkań przedstawicieli parków narodowych. I Ogólnopolskie Sympozjum Parków Narodowych odbędzie się na terenie Wolińskiego Parku Narodowego w dniach 25-27 września 2009 roku. Tematem przewodnim będzie „Edukacja w parkach narodowych – dokąd zmierzamy, rola ośrodków edukacyjnych, aktywne formy przekazu i komunikacji”. Sympozjum będzie trzydniowe, a udział w nim wezmą pracownicy parków i autorzy referatów wprowadzających (zamówionych). Zespół Zarządzający Projektem wraz z gospodarzem sympozjum (jest to komitet organizacyjny sympozjum) rozesłał już do wszystkich parków Komunikat nr I o sympozjum, z prośbą o zgłaszanie referatów i posterów. Następnie przygotowany zostanie szczegółowy program, który zostanie rozesłany do wszystkich uczestników.
Drugie sympozjum odbędzie się w 2010 r. na terenie Białowieskiego Parku Narodowego. Jego tematem przewodnim będzie „Sieć Natura 2000, a polskie parki narodowe”. Sympozjum będzie dwudniowe, rozpocznie się o godzinie 10.00, a zakończy następnego dnia o godzinie 15.00 Pierwszego dnia wygłoszone zostaną referaty zamówione i komunikaty przygotowane przez parki narodowe, a w godzinach popołudniowych odbędzie się sesja posterowa. Drugiego dnia przewiduje się dokończenie sesji referatowej i dyskusję.
W obu sympozjach weźmie udział po 80 osób – przedstawicieli parków narodowych (po 3 osoby, w tym koordynatorzy projektu z ramienia parku), beneficjenta i zaproszonych gości (m.in. autorów referatów wprowadzających).
Opracowanie i wydanie 4 numerów poradnika dla pracowników parków narodowych
W celu rozpropagowania najlepszych doświadczeń i sprawdzonych wzorców działań, wydawany będzie w Internecie poradnik dla pracowników parków narodowych. Będzie to wydawnictwo cykliczne (łącznie 4 numery). Poradnik będzie zawierał najciekawsze, sprawdzone i skuteczne pomysły związane z funkcjonowaniem parków narodowych. Artykuły w postaci instrukcji, zaleceń, porad, szczegółowych opisów różnych rozwiązań technicznych i koncepcyjnych będą dotyczyły m.in. takich zagadnień, jak: czynna ochrona poszczególnych elementów środowiska przyrodniczego, metody prowadzenia monitoringu przyrodniczego, nowoczesne metody prowadzenia zajęć edukacyjnych, itp. Wydawcą poradnika będzie Wigierski Park Narodowy. To pracownicy tego parku zajmą się zebraniem odpowiednich materiałów, ich redakcją, opracowaniem graficznym i zamieszczeniem w Internecie na stronie Wigierskiego Parku Narodowego.
Wydanie materiałów szkoleniowych
Wszystkie materiały szkoleniowe zostaną wydane na płycie CD. Obowiązkiem szkoleniowców będzie przesłanie do Zespołu Zarządzającego Projektem materiałów szkoleniowych w postaci cyfrowej. Materiały te zostaną zredagowane i opracowane pod względem graficznym, a następnie skopiowane na płyty CD i rozesłane do wszystkich parków narodowych (po 5 egz.).
Uzupełnienie zbiorów bibliotecznych
Każdy park narodowy posiada bibliotekę, która na ogół z powodu braku odpowiednich środków finansowych nie posiada najnowszych wydawnictw poświęconych przyrodzie, edukacji, monitoringowi, czynnej ochronie przyrody, itp. Literatura fachowa stanowi podstawowe i najczęściej używane narzędzie podnoszenia kwalifikacji zawodowych. Stąd też istnieje pilna potrzeba uzupełniania zbiorów bibliotecznych najbardziej potrzebnymi wydawnictwami. Zakupiona literatura musi dotyczyć zagadnień związanych z przyrodą (ożywioną i nieożywioną), jej ochroną oraz ekologią; mogą to być np. słowniki i atlasy przyrodnicze (w tym biologiczne słowniki językowe), podręczniki oraz monografie; czasopisma (naukowe i popularnonaukowe) muszą być ściśle związane z tematyką przyrodniczą. Zakłada się, że w ramach projektu każdy park będzie mógł zakupić literaturę fachową, dotyczącą interesujących go zagadnień, na łączną kwotę 4 tys. zł (w roku 2009 po 1 tys. zł i w roku 2010 3 tys. zł).
Uruchomienie i prowadzenie portalu internetowego
Portal internetowy dla polskich parków narodowych stworzony zostanie przy zastosowaniu standardowych technologii stosowanych przy tego rodzaju pracach. Wykorzystane zostaną dostępne narzędzia programowania oraz gotowe wzorce (np. forum dyskusyjne), które zostaną dostosowane do potrzeb projektu. Pierwszym zadaniem będzie analiza rozwiązań technicznych i graficznych oraz zakresu merytorycznego stron internetowych poszczególnych parków narodowych, tak by tworzony portal nawiązywał do rozwiązań już istniejących.
Tekst: Lech Krzysztofiak
Przeprowadzenie cyklu szkoleń w poszczególnych parkach narodowych Szkolenia będą odbywały się co kwartał przez 2 lata (8 szkoleń w każdym z parków) i będą przeznaczone dla pracowników poszczególnych parków narodowych. Ich tematyka będzie zgodna z propozycjami, jakie parki zgłosiły w trakcie przygotowywania projektu i zawarły w Porozumieniu z Narodową Fundacją Ochrony Środowiska (istnieje możliwość zmiany tematu szkolenia, ale trzeba powiadomić o tym Fundację). W szkoleniach wezmą udział głównie osoby zajmujące się daną problematyką w parku (liczba osób uczestniczących w szkoleniach jest dostosowana do możliwości parku, ale zakłada się, że średnio w każdym szkoleniu weźmie udział 20 osób). Szkolenia będą jednodniowe i będą składały się z dwóch części: teoretycznej i praktycznej. Czas trwania pojedynczego szkolenia będzie wynosił 5 godzin zegarowych, z półgodzinną przerwą na catering. Część teoretyczna będzie miała formę wykładu, z wykorzystaniem projekcji multimedialnych i materiałów drukowanych. Czas trwania tej części szkolenia uzależniony będzie od tematyki, ale z reguły nie powinien przekraczać połowy czasu całego szkolenia. Część praktyczna będzie polegała na zastosowaniu zdobytej wiedzy w konkretnych działaniach. W niektórych przypadkach, np. przy szkoleniach dotyczących rozpoznawania gatunków objętych siecią Natura 2000, część praktyczna odbędzie się w terenie. Wszystkie szkolenia będą prowadzone przez specjalistów z danej dziedziny, którzy wytypowani zostaną przez parki i zatwierdzeni zostaną przez Zespół Zarządzający Projektem. Będą to osoby mające duże doświadczenie i wiedzę na temat danego przedmiotu, ale również potrafiące w sposób ciekawy i efektywny przekazać wiedzę osobom szkolonym. Każdy specjalista prowadzący szkolenie przygotuje materiały szkoleniowe, które będą wykorzystywane podczas szkolenia, a następnie zostaną nagrane na płyty CD. Obowiązkiem szkoleniowców będzie również przygotowanie wspólnie z Zespołem Zarządzającym Projektem krótkiej ankiety dot. szkolenia i jego tematyki oraz przeprowadzenie badań ankietowych przed i pod koniec szkolenia. Wszystkie szkolenia rozpoczną się w IV kw. 2009 roku – w bieżącym roku planowane jest przeprowadzenie po jednym szkoleniu w każdym parku. Pozostałe szkolenia przeprowadzone zostaną w latach 2010 (po 4 szkolenia) i w roku 2011 (po 3 szkolenia).
Przeprowadzenie warsztatów dla wybranych grup pracowników parków narodowych
Spośród pracowników parków wybrane zostały 4 grupy, które co roku będą spotykać się na warsztatach. Będą to: pracownicy działu edukacyjnego, pracownicy działu turystyki, pracownicy naukowi i odpowiedzialni w parku za sprawy naukowe i monitoring oraz pracownicy odpowiedzialni za ochronę przyrody i krajobrazu. W sumie w trakcie trwania projektu odbędzie się 8 dwudniowych warsztatów. Będą odbywały się one na terenie różnych parków narodowych i dotyczyły bieżących problemów z konkretnego działu. Liczba osób z poszczególnych parków uczestniczących w warsztatach będzie zróżnicowana, zależna od ilości pracowników zajmujących się danymi zagadnieniami w parku. Zakłada się jednak, że ogólna liczba uczestników warsztatów wyniesie 50 osób (średnio po 2 osoby z każdego parku). Warsztaty będą prowadzone przez osoby z Zespołu Zarządzającego Projektem i będą składały się z trzech części: pierwszej, polegającej na prezentacji przez przedstawicieli poszczególnych parków problemów dotyczących tematyki warsztatów, drugiej, polegającej na dyskusji i wysłuchaniu specjalistów w danej dziedzinie oraz trzeciej – próby znalezienia konkretnych rozwiązań przedstawionych problemów. Warsztaty mogą zawierać część praktyczną, która może odbywać się w terenie. Spotkania głównie jednak będą miały charakter dyskusyjny. Ich efektem będzie wypracowanie rozwiązań omawianych zagadnień. Uczestnicy będą mieli okazję do zaprezentowania problemów, na jakie natrafiają w pracy, jak również przedstawienia sukcesów w ich rozwiązywaniu. Przed każdym z warsztatów parki powiadomione zostaną o szczegółowej tematyce, aby mogły się do nich przygotować. Tematami przewodnimi 5 pierwszych warsztatów będą:
– dla działu ochrony przyrody i krajobrazu – „Proces inwestycyjny na obszarach parków narodowych i obszarach Natura 2000 w świetle zasad postępowania w sprawie określenia uwarunkowań środowiskowych i postępowania administracyjnego – w praktyce”;
– dla działu edukacji – “Edukacja osób niepełnosprawnych i udostępnianie terenu parku – stworzenie bazy (w tym rozwiązania techniczne, publikacje) i metodyka pracy”;
– dla działu nauki i monitoringu – “Znaczenie monitoringu przyrodniczego parków narodowych dla sieci Natura 2000”;
– dla działu turystyki – “Turystyka w parkach narodowych a zadania ochronne”;
– dla działu ochrony przyrody i krajobrazu – “Ochrona przyrody w parkach narodowych a Natura 2000”.
Zakłada się, że pierwsze pięć warsztatów odbędą się w następujących miejscach:
– dla działu ochrony przyrody i krajobrazu – w Słowińskim Parku Narodowym (jest już znany termin tych warsztatów – 16-18 września 2009 r.);
– dla działu edukacji – w Ojcowskim Parku Narodowym;
– dla działu nauki i monitoringu – w Parku Narodowym Ujście Warty;
– dla działu turystyki – w Magurskim Parku Narodowym;
– dla działu ochrony przyrody i krajobrazu – w Biebrzańskim Parku Narodowym.
Zorganizowanie ogólnopolskich sympozjów parków narodowych
W trakcie realizacji projektu odbędą się dwa sympozja. Będzie to zapoczątkowanie corocznych spotkań przedstawicieli parków narodowych. I Ogólnopolskie Sympozjum Parków Narodowych odbędzie się na terenie Wolińskiego Parku Narodowego w dniach 25-27 września 2009 roku. Tematem przewodnim będzie „Edukacja w parkach narodowych – dokąd zmierzamy, rola ośrodków edukacyjnych, aktywne formy przekazu i komunikacji”. Sympozjum będzie trzydniowe, a udział w nim wezmą pracownicy parków i autorzy referatów wprowadzających (zamówionych). Zespół Zarządzający Projektem wraz z gospodarzem sympozjum (jest to komitet organizacyjny sympozjum) rozesłał już do wszystkich parków Komunikat nr I o sympozjum, z prośbą o zgłaszanie referatów i posterów. Następnie przygotowany zostanie szczegółowy program, który zostanie rozesłany do wszystkich uczestników.
Drugie sympozjum odbędzie się w 2010 r. na terenie Białowieskiego Parku Narodowego. Jego tematem przewodnim będzie „Sieć Natura 2000, a polskie parki narodowe”. Sympozjum będzie dwudniowe, rozpocznie się o godzinie 10.00, a zakończy następnego dnia o godzinie 15.00 Pierwszego dnia wygłoszone zostaną referaty zamówione i komunikaty przygotowane przez parki narodowe, a w godzinach popołudniowych odbędzie się sesja posterowa. Drugiego dnia przewiduje się dokończenie sesji referatowej i dyskusję.
W obu sympozjach weźmie udział po 80 osób – przedstawicieli parków narodowych (po 3 osoby, w tym koordynatorzy projektu z ramienia parku), beneficjenta i zaproszonych gości (m.in. autorów referatów wprowadzających).
Opracowanie i wydanie 4 numerów poradnika dla pracowników parków narodowych
W celu rozpropagowania najlepszych doświadczeń i sprawdzonych wzorców działań, wydawany będzie w Internecie poradnik dla pracowników parków narodowych. Będzie to wydawnictwo cykliczne (łącznie 4 numery). Poradnik będzie zawierał najciekawsze, sprawdzone i skuteczne pomysły związane z funkcjonowaniem parków narodowych. Artykuły w postaci instrukcji, zaleceń, porad, szczegółowych opisów różnych rozwiązań technicznych i koncepcyjnych będą dotyczyły m.in. takich zagadnień, jak: czynna ochrona poszczególnych elementów środowiska przyrodniczego, metody prowadzenia monitoringu przyrodniczego, nowoczesne metody prowadzenia zajęć edukacyjnych, itp. Wydawcą poradnika będzie Wigierski Park Narodowy. To pracownicy tego parku zajmą się zebraniem odpowiednich materiałów, ich redakcją, opracowaniem graficznym i zamieszczeniem w Internecie na stronie Wigierskiego Parku Narodowego.
Wydanie materiałów szkoleniowych
Wszystkie materiały szkoleniowe zostaną wydane na płycie CD. Obowiązkiem szkoleniowców będzie przesłanie do Zespołu Zarządzającego Projektem materiałów szkoleniowych w postaci cyfrowej. Materiały te zostaną zredagowane i opracowane pod względem graficznym, a następnie skopiowane na płyty CD i rozesłane do wszystkich parków narodowych (po 5 egz.).
Uzupełnienie zbiorów bibliotecznych
Każdy park narodowy posiada bibliotekę, która na ogół z powodu braku odpowiednich środków finansowych nie posiada najnowszych wydawnictw poświęconych przyrodzie, edukacji, monitoringowi, czynnej ochronie przyrody, itp. Literatura fachowa stanowi podstawowe i najczęściej używane narzędzie podnoszenia kwalifikacji zawodowych. Stąd też istnieje pilna potrzeba uzupełniania zbiorów bibliotecznych najbardziej potrzebnymi wydawnictwami. Zakupiona literatura musi dotyczyć zagadnień związanych z przyrodą (ożywioną i nieożywioną), jej ochroną oraz ekologią; mogą to być np. słowniki i atlasy przyrodnicze (w tym biologiczne słowniki językowe), podręczniki oraz monografie; czasopisma (naukowe i popularnonaukowe) muszą być ściśle związane z tematyką przyrodniczą. Zakłada się, że w ramach projektu każdy park będzie mógł zakupić literaturę fachową, dotyczącą interesujących go zagadnień, na łączną kwotę 4 tys. zł (w roku 2009 po 1 tys. zł i w roku 2010 3 tys. zł).
Uruchomienie i prowadzenie portalu internetowego
Portal internetowy dla polskich parków narodowych stworzony zostanie przy zastosowaniu standardowych technologii stosowanych przy tego rodzaju pracach. Wykorzystane zostaną dostępne narzędzia programowania oraz gotowe wzorce (np. forum dyskusyjne), które zostaną dostosowane do potrzeb projektu. Pierwszym zadaniem będzie analiza rozwiązań technicznych i graficznych oraz zakresu merytorycznego stron internetowych poszczególnych parków narodowych, tak by tworzony portal nawiązywał do rozwiązań już istniejących.
Tekst: Lech Krzysztofiak